Tijdlijn

eind 2003

Guus en ik bezoeken voor het eerst de melkveerhouderij in Frankrijk. Boerenzoon Guus is gelijk verkocht en ik word gegrepen op de prachtige omgeving waar de boederij in ligt.











voorjaar 2004
Het roer gaat om. Ik besluit na zeven jaar actief te zijn geweest met duurzaam bouwen, het avontuur van een levenswending aan te gaan en met Guus een de Franse melkveehouderij over te nemen, bestaande uit 45 koeien, wat trekkers en landbouwmachines. Het land en de gebouwen zullen we voorlopig pachten.
Vanaf mei tot en met oktober worden we afwisselend geholpen door vrienden en familie: Met het draaiende houden van het bedrijf en het schoonmaken en leefbaar maken van het huis.

najaar 2004
Vroeg in de ochtend stopt er een veel te dure auto op ons erf. Waarschijnlijk moet hij bij de buren van het Chateau zijn. Nee, hij is op de juiste plek. Hij is de beheerder van het Chateau (een hotel restaurant) en het omringende landgoed. Onze pachtheer dus! Hij vertelt dat hij ons het land en de gebouwen gaat verkopen. Wij wensen hem veel succes. We hebben net al ons vermogen geinvesteerd om de koeien en de machines te kopen. De prijs van het land en de gebouwen moet wel zodanig laag zijn dat we willen gaan nadenken over de aankoop hiervan.


voorjaar 2005
We hebben een jaar rondgedraaid en staan versteld van alle hulp die we hebben gehad en hoeveel energie iemand kan hebben, mits je maar enorm gemotiveerd bent. We concluderen ook wat er aan het bedrijf verbeterd moet worden, willen wij dit avontuur nog jaren willen volhouden.


najaar 2005
Om de dagelijkse melkbeurten efficienter te laten verlopen, laten we onze melkstal uitbreiden. Voortaan kunnen we, in plaats van 8 koeien, 16 koeien per ronde melken.
Om aan de milieuwetgeving te voldoen, wordt er tevens een mestopslag ter grote van 1500 m3 gegraven.
Ook schaffen we een stroo-strooimachine aan en een voermengwagen. Hierdoor kunnen we het voer van de koeien beter doseren en geven ze nog meer melk van een nog betere kwaliteit.

najaar 2006
De geboorte van Rocco!













2007
De pachtheer geeft aan dat hij nog steeds het land en de gebouwen aan ons wilt verkopen. Hij weet al voor welke prijs. Alleen de hoeveelheid grond staat nog ter discussie.
Ook dit jaar krijgen we van de Franse overheid weer melkquota kado. In Nederland moet je hiervoor diep in de buidel tasten. In de Creuse zijn ze al lang blij dat er mensen zijn die koeien willen melken. De veestapel telt inmiddels 60 koeien.


zomer 2008
Sinds dat we in Frankrijk wonen, worden we geplaagd door koeien met uierontsteking. Geen enkele maatregel wil helpen: schoner melken, vaker stroostrooien, beter voeren, vaker de stal uitmesten, enz...
We besluiten de potstal van de koeien om te bouwen tot een ligboxenstal. Hier zijn we de hele zomer druk mee. Er komt zelfs een team van familie en vrienden over om de matrassen en de boxen te installeren.


najaar 2008
De koeien mogen voor het eerst in de ligboxenstal. Na 48 uur non stop surveilleren, durft eindelijk de eerste koe er in te gaan liggen. Snel volgen er meer en kunnen wij eindelijk met een gerust hart gaan slapen.


eind 2008
We mogen ons grondgrondbezitter noemen! We worden eigenaar van 104 ha land, wat schuren en stallen en twee woningen.
Onze eigen woning voorzien we direct van centrale verwarming en dubbele beglazing. Als voormalig bouwkundige kan ik ook een beetje tevreden zijn.
De melkprijs is hoger dan we ooit hebben durven dromen.
Ook het Chateau hotel restaurant wordt verkocht. De nieuwe eigenaar, McSchot, nodigt ons uit om bij hem op het kasteel de jaarwisseling te vieren. Samen met zijn vrouw, zijn broer en manager. We worden getrakteerd op een luxe michelin-sterrendiner, opgediend door de privé chefkok.






voorjaar 2009
Onze tweede woning besluiten we door te verkopen. Ombouwen tot een Gite is niet aantrekkelijk genoeg. We hebben geen tijd om de woningen te beheren, laat staan low budget te verbouwen. We verkopen het huis aan de nieuwe buren die na een jaar lang klussen de woning bewoonbaar verklaren.
Voor het eerst vissen we ons meertje leeg en investeren we in een trekker voor het zwaardere landwerk.


zomer 2009
De vrouw van McSchot heeft het wel gezien in de Creuse. Veel te koud en veel te nat. Ze gaat weer terug naar Thailand. McSchot gaat met haar mee en biedt zijn toko weer te koop aan. Hij vraagt of wij misschien niet onze boerderij willen verkopen omdat hij denkt dat een kasteel met optie op een golfterrein meer waarde heeft.
Wij noemen hem de prijs die ervoor nodig is om ons uit te kopen. Veel te hoog! Maar hij heeft wel een koper die voor een aanzienlijk bedrag 50 ha van ons wil kopen. Wij gaan akkoord. Het beoogde bedrag moet echter uit het belastingparadijs Belize komen. Dit geld mag de EU niet in dus de deal gaat niet door.


eind 2009
Een rijke zweverige Ierse dame wil met het vele geld dat ze heeft geerfd het kasteel van de buurman kopen en het omringende landgoed. Ze wil ons uitkopen voor een astronomisch hoog bedrag, de boerderij opknappen en ons in dienst nemen om het land te bewerken en koeien te melken. Maanden later vragen Guus en ik we ons af of we misschien niet toevallig allebei hetzelfde hebben gedroomd.
De melkprijs bereikt een voor ons historisch dieptepunt.


voorjaar 2010
Dit jaar weinig projecten en investeringen. We moeten herstellen van de lage melkprijs.
Een Engelsman wil wel het Chateau en een deel van ons land kopen. Er komt helaas een Zuid-Afrikaan tussen die meer biedt voor het Chateau dan de Engelsman. In een eventueel golfterrein is de Afrikaan niet geinteresseerd.

Onze hond Bobbie wordt moeder van twee speelse pups. Dochter Wacko Jacko besluiten we te houden en voor Pluto vinden we al snel een adoptiegezin.

voorjaar 2011
We besluiten de woonkamer en de keuken grondig op te pimpen. Een oude broodoven en wat muren worden gesloopt en een aantal maanden later genieten we van een ruimere keuken en woonkamer.






zomer 2011
We hebben erg droog voorjaar achter de rug en het begin van de zomer voorspelt niet veel goeds. Maisplanten die al ruim een meter hoog hadden moeten zijn, zijn slecht 10 cm hoog en beginnen zelfs al geel te kleuren. Dit kan een grote ramp worden.
Nog nooit was ik zo blij met regen in augustus.
De Zuid-Afrikaan en McSchot komen er niet uit met als gevolg dat de Engelsman het Chateau overneemt. Ook koopt hij 10 ha land van ons en het meertje. De voorwaarde is natuurlijk dat we uitzicht op het meertje blijven houden en gratis gebruik mogen maken van de golfbaan.
We bereiden ons voor op de bouw van een nieuwe jongveestal in het najaar.

winter 2012
Sinds we in Frankrijk wonen hebben we het nog nooit zo lang, zo koud gehad. Gelukkig bleef het in huis vorstvrij maar alles wat met de koeien had te maken bevroor. Twee weken waren we van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bezig met het ontdooien van allerlei leidingen om de koeien van water te kunnen voorzien en te kunnen melken. Zelfs de mestafvoer bevroor en we vreesden ervoor dat de koeien uiteindelijk in hun eigen mest moesten gaan liggen. Nederland was in de ban van centimeters Elfsteden ijs wij in de ban van centimeters mest. Gelukkig ging uiteindelijk de zon weer schijnen en verdwenen alle problemen letterlijk als sneeuw voor de zon.

najaar 2012
Tijdens het voorjaar van 2012 komt onze Engelse buurman van het Chateau weer bij ons langs. Hij heeft nog meer land van ons nodig. We stellen een half A4-tje met voorwaarden op en laten door een notaris een koopcontract opstellen. Deze doet er bijna een half jaar over om de voorwaarden te vertalen een onleesbaar 15 pagina's tellend document.  In het najaar wordt het voorlopige koopcontract getekend.
Inmiddels is de nieuwe jongveestal feestelijk geopend en in gebruik genomen.