Afgelopen tijd zijn
we drukker dan anders met ons bedrijf. Dit najaar hopen we een melkrobot te
installeren en daarvoor moeten nogal wat voorbereidingen worden getroffen
tussen de dagelijkse werkzaamheden door. Geen vakantie dus deze zomer maar dat
is eigenlijk toch al niet echt mogelijk op een melkveehouderij omdat het erg
lastig is het vee aan een derde voor langere tijd over te dragen. Een midweekje
weg is voor een melkveehouder al een enorme luxe. Gelukkig krijgen we nog
steeds elke zomer bezoek van vrienden en familie uit Nederland die ons toch een
beetje een van hun vakantiegevoel aan ons doorgeven en zijn er tegenwoordig de
sociale media die ook vol staan met vakantiefoto’s en je meenemen naar exotische
oorden.
Helaas kreeg ik de
laatste periode ook via die sociale media meerdere malen uit verschillende
hoeken het volgende filmpje voorgeschoteld: http://www.filmsforaction.org/watch/without_saying_a_word_this_6_minute_short_film_will_make_you_speechless/. Het filmpje laat indringend zien hoe het er in de
bio-industrie aan toegaat en tot welke excessen dit kan leiden. In het filmpje
is ook melkvee te zien waardoor ik me dubbel voel aangesproken. Ik ben
melkveehouder en eet ook nog eens gewoon vlees. Maar wanneer vervolgens in één
van de commentaren wordt gewezen op de site van Wakker dier en hun rapport over
melkvee heb doorgenomen voel ik me ook nog eens een dierenbeul en een graaier (zie:
http://www.wakkerdier.nl/uploads/media_items/rapport-melkveesector-vijf-voor-twaalf.original.pdf). En dat terwijl ik in werkelijkheid juist vaak het
gevoel heb te worden geleefd door de koeien, dag en nacht voor ze klaar sta
omdat hun gezondheid en welzijn voorop staat en van de week weer eens te horen
heb gekregen dat een collegaboer ermee stopt omdat hij niet meer voor niets wil
werken.
In het rapport van
de stichting Wakker dier zijn alle negatieve onderzoeken van de melkveehouderij
op een rijtje gezet zodat je een behoorlijk ongenuanceerd beeld van deze sector
krijgt. Op elk punt is genuanceerd tegen in te gaan maar ik zal me beperken tot
hetgeen wordt geschreven over de robot en het winstbejag van de melkveehouder.
Hetgeen er over de
robot wordt geschreven, zou iedere melkveehouder ertoe bewegen de robot direct
bij het oud vuil neer te zetten. Het ding jaagt de koeien uit de weide,
verhoogt het risico op uierontsteking en zorgt ervoor dat de melkveehouder de
gezondheid van zijn koeien minder goed in de gaten heeft. De boer heeft immers
niet meer het tweedagelijks contact met de dieren dat hij voorheen wel had.
Juist het beter
kunnen volgen van de gezondheid van de koeien is, naast de het verlichten van
de werklast, één van de belangrijkste redenen waarom wij voor dit systeem kiezen.
In de beginjaren van de robot zijn er inderdaad problemen met uierontsteking
geweest maar tegenwoordig is dit niet meer zo. Via stappen- en herkauwtellers
en melkmetingen wordt de koe nauwlettend door de robot in de gaten gehouden en
heeft de melkveehouder juist sneller dan voorheen in de gaten of een koe iets
mankeert. En de tijd die de melkveehouder normaal gesproken in de melkput
doorbracht, kan hij nu gebruiken om in de stal of wei het gedrag van zijn
koeien beter in de gaten te houden.
Het welzijn en de gezondheid van de beesten staat immers bij
iedere melkveehouder (die ik ken) voorop want een ziek beest betekent niet
alleen zielige koe maar ook minder melkopbrengst, meer kosten en vooral veel
meer werk.
De gezondheid en
het welzijn van de koeien is tevens één
van de redenen waarom wij onze koeien willen blijven beweiden. Met robot. Ook
dat kan tegenwoordig. Via automatisch aangestuurde poortjes zal de robot komend
voorjaar de koeien naar de weide of naar de robot sturen. Het wel of niet
beweiden heeft weinig te maken met een melkrobot maar wordt voornamelijk bepaald
door de grote van de veestapel. Wij hebben een veestapel met 64 melkkoeien, een
mooi aantal om nog kunnen te beweiden.
Ik schrijf ‘nog’
want net als elke veehouder hopen we dat we het met dit aantal koeien nog jaren
kunnen volhouden. Dit zal een behoorlijke uitdaging worden, gezien de enorme
prijsstijgingen van veevoer en energie de laatste jaren terwijl de melkprijs
gemiddeld genomen gelijk blijft en eerder de neiging heeft te zakken. Stijgende
kosten en lagere opbrengsten per eenheid product brengt een ondernemer en dus
ook de veehouder in de verleiding tot meer efficiëntie. Bijvoorbeeld door te
streven naar schaalvergroting of automatisering. Zeker wanneer je als
melkveehouder in de vrije markt moet concurreren tegen bedrijven uit oost
europa waar mankracht slechts drie euro per uur kost. Wanneer je realiseert dat
een melkveehouder meer uren maakt dan de gemiddelde CAO voorschrijft kun je
misschien begrijpen waarom een melkveehouder streeft naar verlichting en
vermindering van het werk. (Wij tellen niet onze uren maar weten wel dat ze
gemaakt worden: na een klein weekje vakantie afgelopen winter kregen wij een
factuur voor 100 uur vervanging voorgeschoteld door de bedrijfshulp. Dit was
een gewone week zonder afkalvende koeien of zaai- of oogstwerk).
Efficiëntie: voor
vele ecolo’s een vies woord maar helaas wel de harde realiteit om te kunnen
overleven als ondernemer. Let op het woord ‘overleven’ want het gaat bij de
melkveehouder echt niet om nog meer winst maken want dat doet hij met moeite
maar het gaat voornamelijk om de jaarlijkse strijd om uit de rode cijfers te
blijven en de veestapel gezond te houden. Hij probeert te besparen op mankracht
en veevoer maar ook zo efficiënt mogelijk om te gaan met bestrijdingsmiddelen
en medicijnen. Wie wel eens een factuur van bestrijdingsmiddelen of van de
veearts onder ogen heeft gehad, snapt wat ik bedoel.
Natuurlijk zou iedere melkveehouder wel een lief klein
rendabel boerderijtje willen runnen met dertig koeien, een veertig uurige
werkweek, vrije weekenden en 25 vakantiedagen maar de half vrije markt economie
lijkt dit niet toe te staan.
Een alternatief
voor de schaalvergroting of efficiëntie zou kunnen zijn om op biologische
productie over te stappen. Graag zou ik hier in geloven maar tot nu toe ben ik er
niet van overtuigd dat dit dè oplossing is: Stel dat we ons allemaal zouden
kunnen veroorloven dezelfde hoeveelheid biologisch voedsel te eten en te drinken
als dat we nu doen. Hoe moet dat dan met de groeiende vraag naar voedsel van de
alsmaar groeiende wereldbevolking waarvan een groot deel nog steeds honger
heeft? Is hiervoor wel genoeg schaarse landbouwgrond beschikbaar?
Biologische
landbouw is helaas nog steeds een stuk minder efficiënt dan de gangbare
landbouw. Er wordt gelukkig veel onderzoek gedaan naar efficiëntere duurzamere
landbouw dus er is hoop. Voorlopig zie ik de biologische landbouw als een nobel
protest tegen de gangbare landbouw maar niet als dè oplossing. (Ik ben dus niet
tegen maar zie het nog niet als een duurzame oplossing)
Vaak wordt vergeten
dat de milieuvervuilende en dieronvriendelijke gangbare landbouw bij heeft
gedragen aan het luxe en comfortabele leven dat we in het westen kunnen leiden.
In het westen bestaat er vanaf de jaren vijftig geen honger meer is er tegenwoordig
zelfs voedsel in overvloed. Daarnaast is in gangbare landbouw nog slechts vijf
procent van de westerse beroepsbevolking actief zodat de rest elkaar
voornamelijk diensten kan verlenen en zijn we in de luxe positie om vruchtbaar
land voor exorbitante bedragen te verkopen om er huizen op te bouwen,
natuurgebieden of golfterreinen van te maken waar van hartenlust gerecreëerd
kan worden omdat we niet meer druk hoeven te zijn met voedsel te verzamelen. Daarnaast
hoeft er door de hoge opbrengsten van de moderne landbouw slechts vijf tot tien
procent van een westers inkomen te worden besteed aan voedsel en kan de rest worden
besteed aan wonen, vakantie, elk seizoen een nieuwe outfit en elektronica.
Zoals vlees en
zuivel vaak onder dieronvriendelijke omstandigheden worden geproduceerd, worden
kleding en gadgets vaak onder mensonterende omstandigheden gemaakt. Vaak wordt
hiervan gezegd dat boycotten van deze spullen weinig zin heeft omdat het
probleem dan gewoon wordt verplaatst naar een andere sector of locatie en er
nog grotere armoede achter blijft. Zo is het boycotten van zuivel en vlees door
vegetarier of veganist te worden volgens mij dus ook geen oplossing voor het dierenwelzijnprobleem.
Wel een manier om aandacht te vragen voor het probleem maar niet dè oplossing. De
problemen zullen slechts worden verplaatst. Naar schaalvergroting (want de
gewenst kleine bedrijven zullen het het eerst laten afweten en worden opgeslokt
door de grotere) of naar landen met lage uurlonen. Beter is, denk ik, in
gesprek te gaan met de verantwoordelijken en in overleg regels te maken die
leiden tot betere productie omstandigheden. Ongenuanceerde rapporten schrijven
en een beroepsgroep zwartmaken lijkt mij zeker geen goede oplossing.
Het minderen van
het consumeren van dierlijke producten lijkt mij nog de beste oplossing maar
gezien de aard van de mens en zijn historie ook gelijk de meest kansloze. Het
hemelse paradijs heeft plaats gemaakt voor het aardse waar het bevredigen van
onze zintuigen een doel op zich is geworden. De paradox wil dat de gecreëerde overvloed
alleen maar tot nog meer schaarste en ontevredenheid leidt: Wanneer er meer is
willen we ook meer en zijn pas tevreden als we dat hebben om vervolgens nog
meer te verlangen. Gewoon omdat het mogelijk is.
Een hopeloos
vooruitzicht voor de mensheid, lijkt het. Maar misschien is er toch nog een
lichtpuntje. Misschien is er wel een hele andere oplossing om ons alsmaar
groter wordende consumptiepatroon te doorbreken. Misschien moeten we het niet
zoeken in het consumeren van nog meer (statusverhogende) producten maar het
zoeken in het zegevieren van de overvloedige productie. Zoeken naar overvloedige
dier-, mens- en milieuvriendelijke productie die zichzelf direct consumeert. Net
zoals Aristoteles zegt, streven naar handelingen die op zichzelf zinvol zijn en
waarin het doel in de handeling zelf besloten ligt: Muziek, dans of een goed
gesprek bijvoorbeeld? Het lezen van een goed boek, zorg voor je naaste? Of
misschien wel het schrijven van een zinloos verhaal?...
Goed geschreven. Mijn vader was boer in een tijd dat het meeste werk nog handmatig gedaan moest worden en ik heb respect voor mensen die zorgen voor ons voedsel.
BeantwoordenVerwijderenHet is prima dat er protest is tegen excessen (waar dan ook) maar het is té gemakkelijk om de schuld bij de boer te
leggen. Of bij de consument omdat die
niet meer zou willen betalen.
Ik hoop dat jullie straks veel plezier zult hebben van de melkrobot.
Bedankt voor de ondersteunende reactie en ook ik hoop dat wij en de koeien plezier zullen hebben van de robot :-) Nog een paar maandjes en dan zal het zover zijn...
BeantwoordenVerwijderenHoe ben je eigenlijk op dit blog terrecht gekomen? Ik heb nog nooit gehoord van de naam Trijnie maar vind het wel een hele mooie naam.
Ik ben een honkvast mens maar ik lees graag over ervaringen van mensen die in een ander land gaan wonen. Dus zoeken op Frankrijk bracht me op je blog. Je schrijft leuk, boeiend en zodoende kijk ik regelmatig even of er iets nieuws te lezen is.
BeantwoordenVerwijderenMijn naam is afgeleid van Trijntje, een naam die wel vaker voorkomt. Als kind vond ik het een vreselijke naam maar daar ben ik toch anders over gaan denken.