Virtueel met vakantie: uit de oude (win)doos

Vanwege de drukte met de verbouwingen, omdat het weer troosteloos is en absoluut niet inspireert deze zomer neem ik even een virtuele vakantie. Daarom ter afsluiting een gedichtje uit de oude doos. Uit de tijd dat er nog wel in eind juni frambozen in de struiken en kersen in de bomen hingen (en ik nog mooie mawashi's kon uitdelen).

De Kersenboom - ene vertelling

zomer 2009

Rocco zag eens kersen hangen

O! als eieren zo groot.

’t Scheen dat Rocco wilde plukken

Schoon, zijn moeder het hem verbood.

Hier is, zei hij, nog mijn vader,

Noch mijn moeder die het ziet.

En aan een boom zo vol geladen

Mist men vijfentwintig zesentwintig kersen niet.

Maar, zie ik daar een struik vol frambozen!?

Die wil ik ook. Ik loop erheen.

Zou ik met alleen kersen genoegen moeten nemen?

Neen!

Voort ging Rocco, en Bobbie, het lieve speelse hondje

Die hem stil beluisterd had,

Kwam hem in het lopen tegen

Aan het einde van het dikke koeienvlaaienpad.

Kom, mijn Rocco, zei het hondje.

Kom, mijn kleine vruchtendief.

Wij gaan samen frambozen plukken

Want ook ik heb deze vruchten lief.

Daarop laden ze beiden hun buikjes vol

En aten zo alle frambozen op.

Totdat moeder hen in de gaten kreeg,

Ze snelden weg en ontweken zo een ferme karate-schop!