Op zoek naar Beatrix

Op een dag had ze er schoon genoeg van. Elke dag weer in dat strakke keurslijf en maar doen wat er van je werd verlangd omdat je nu eenmaal zo was geboren. Waar ze ook was werd ze in de gaten gehouden en als ze buiten de paadjes wilde lopen werd ze er vriendelijk op gewezen op het rechte pad te blijven.

Maar, zomaar opeens, tijdens een onbewaakt ogenblik kneep ze er tussen uit. Het begin was even onwennig en wist ze niet zo goed waar ze heen wilde. Ze keek om zich heen en zag toen in de verte een ogenschijnlijk mooie man. Zo één die ze ook in haar jonge jaren had gekend. Het was al weer een hele tijd geleden dat ze intiem contact had gehad met een man dus besloot ze die richting op te gaan.

Onderweg kwam ze een meertje tegen en omdat ze inmiddels dorst hadgekregen, besloot ze een slokje water te nemen. In het gladde water verscheen haar spiegelbeeld. Ze keek nog eens goed en vroeg zich af: Wie is Beatrix eigenlijk? Een dienstbare  vrouw die altijd klaar staat voor haar omgeving en geboren was met een roeping? Of bestond er nog een andere Beatrix? En zo ja, wie was dat dan? Wordt niet iedereen gemaakt door de omgeving waar in je wordt geboren? Hoe maakbaar is het leven eigenlijk en welke rol speel je hier zelf in?

Sommigen benijdden haar vanwege de gunstige levensomstandigheden waarin zij was geboren en leefde en anderen waren blij dat zij vrij waren en niet het verplichte leven hoefden te leiden dat zij leidde. Dat ze hun eigen keuzes konden maken.

Maar nu ze er over nadacht, was ze eigenlijk wel blij met haar uitgestippelde leven. Alle moeilijke levensvragen (opleiding, levenspartner, wel/geen kinderen, beroep)  waren eigenlijk al voor haar beantwoord en ze hoefde slechts het protocol te volgen om te slagen in haar leven. Anderen moesten helemaal zelf bedenken wat dit protocol was en konden dan pas aan de uitvoering hiervan beginnen. In de verte hoorde Beatrix echter de knappe man roepen en liep zonder verder na te denken zijn richting op.

En zo stond ik die avond in de melkput de laatste koeien te melken toen ik merkte dat er eentje ontbrak. Had ik er eentje ongemerkt ongemolken door gelaten? Had er eentje zich verstopt buiten de wachtruimte? Niets van dit alles. Na controle bleek er gewoon één koe te ontbreken. Het was Beatrix, koe 3300, geboren met de aanleg om veel melk te geven en dochter van Paulien, destijds de koningmoeder van onze koeien.

Na het melken gingen we dus direct op zoek naar Beatrix. Na enige tijd vonden we haar gelukkig. Eén kilometer van de stal vandaan in de berm bij de weide waarin onze stier ook staat. We lieten Beatrix nog even snuffelen aan de stier maar werd toen met een aantal petsen op de billen weer de weg opgejaagd, richting de melkstal, haar roeping.

Beatrix in actie